دستبند شناسایی بیمار و مشکلات استفاده از آن

شمس نگار

23 آبان 1402

5 دقیقه دقیقه زمان برای مطالعه

5/5 - (4 امتیاز)

دستبند شناسایی بیمار و مشکلات استفاده از آن یکی از مواردی مهمی است که دانستن آن برای پرسنل مراکز درمانی الزامی است.

در کاربرد بالینی عملی، بیمارستان های داخلی مشکل عدم انطباق مانند مشکل در بستن ، عدم تناسب و انطباق کم روبرو هستند. از یک طرف، طول مچ بند، محیط مچ دست به اضافه انگشت کوچک است، اما همچنان امکان افتادن مچ بند و سایر مشکلات وجود خواهد داشت.

از سوی دیگر، دستبند شناسایی بیمار سنتی از مواد پلاستیکی نرم PVC ساخته شده است که دارای نفوذپذیری ضعیف هوا است. پوست ظریف نوزادان و کودکان خردسال به راحتی به این مواد حساسیت نشان می دهد و در نتیجه باعث آسیب پوست می شود.

در نتیجه منجر به عوارض جانبی ناشی از عدم تمایل نوزادان و کودکان خردسال به بستن مچ بند می شود و والدین آنها نیز بخاطر بروز مشکلاتی از این قبیل ، تمایلی برای استفاده از مچبند برای کودکان و نوزادان خود نشان نمی دهند.

علاوه بر این، به عنوان یک گروه خاص، کودکان با مچ بند گشاد به دلیل فعالیت های بدنی و افتادن و آسیب دیدن مچبند، مکرر هویت خود را از دست خواهند داد.

ویژگی دستبند های شناسایی بیمار شامل :

مقاوم در برابر پارگی
مقاوم در برابر آب و الکل
چاپ پررنگ و ماندگار
دارای قفل امنیتی

بستن بیش از حد دستبند شناسایی بیمار می‌تواند منجر به بروز علائم خفیفی شود و حتی بر گردش خون اندام‌های فوقانی تأثیر بگذارد و باعث آسیب‌های غیرضروری و در نتیجه اختلافات بین پزشک و بیمار شود .

به همین دلیل، با توجه به تجربیات کاری گذشته و گزارشات بعمل آمده ، 260 کودک بستری شده در بیمارستان از مارس 2019 تا ژوئن 2021 در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 260 کودک بستری در بیمارستان و والدین آنها به طور خودسرانه با یک پرسشنامه خودساخته مورد بررسی قرار گرفتند.

عوامل موثر بر پوشیدن مچ بند مشخص شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با توجه به نتایج تحقیقات، طول مچ بند تغییر کرد و به 105٪ از محیط مچ دست تغییر یافت.

سپس طول مچ بند با توجه به وضعیت واقعی کودکان انتخاب شد ، اما در حال حاضر گزارش های بالینی کمی وجود دارد، این مطالعه به مقایسه مناسب بودن و انطباق درمانی در روش تصحیح شده از استفاده مچبند با روش سنتی برای بستن مچ بند در کودکان می پردازد.