برچسب داروهای هشدار بالا جهت الصاق به آن دسته از داروهایی استفاده می شود که می توانند ایمنی بیمار را به خطر انداخته و باعث آسیب شدید یا حتی مرگ بیماران گردند.
این داروها اگرچه ممکن است میزان تکرار خطا در مصرف و تجویز این داروها ، شایع نباشد، اما عوارض و شکل بجا مانده ی ناشی از این خطاها که ایمنی دارو را با مشکل مواجه می کند ، بسیار شدید ، پایدار، غیر قابل جبران و غیر قابل بازگشت است.
داروهای شیمی درمانی، انفوزیون هپارین، انفوزیون آرگاتروبان، انسولین (انفوزیون مستمر و تزریق زیرجلدی)، نارکوتیک‌ها (انفوزیون مستمر و انفوزیون اپیدورال)، هرگونه دارویی که از طریق پمپ اپیدورال تزریق می شود، از جمله داروهای هشدار بالا هستند.
عوارض شایع استفاده از این داروهای هشدار بالا:
- – خونریزی
- – کاهش قند خون
- – کاهش فشار خون
- – برادی – کاردی
- – دلیریوم
- – لتارژی
چند نکته در رابطه با این داروها:
– دسترسی آزاد به داروهای با هشدار بالا، باید ممنوع باشد.
– باید برای تجویز شفاهی یا تلفنی داروهای با هشدار بالا، محدودیت اعمال شود.
– نسخه نویسی داروهای با هشدار بالا، باید توسط پزشک متخصص (و بالاتر) انجام شود.
– هنگام نوشتن نام داروهای با هشدار بالا در دستورات دارویی، باید از حروف بزرگ استفاده شود.
– تجویز و آماده‌سازی داروهای با هشدار بالا باید توسط دو نفر از کادر حرفه‌ای و به‌صورت مستقل از یکدیگر، انجام گردد.
احتیاطاتی که باید در مورد داروهای با هشدار بالا انجام شود، شامل:
– استفاده از لیبل یا برچسب هشدار دهنده ،به منظور جلب نظر کارکنان در هنگام تجویز داروهای با هشدار بالا
– به روز رسانی سیستم دستور دارویی الکترونیک در بیمارستان، به صورت دوره‌ای و مطابق با استانداردهای مراقبتی و ملاحظات – مورد تایید و مصوبه داروخانه و کمیته‌های دارویی و درمانی بیمارستان
– تهیه، تصویب و ابلاغ گایدلاین‌های مصرف داروها توسط کمیته‌ی دارو و درمان و ایمنی بیمارستان
– نگهداری ویال‌های با غلظت بالای: پتاسیم کلراید، پتاسیم فسفات، کلسیم گلوکونات و سولفات کلسیم در انبارهای جداگانه و مجزا از یکدیگر در داروخانه بیمارستان
– نگهداری مجزا از هم محلول‌های رقیق استاندارد این داروها
اصول برچسب گذاری تمامی داروهای با هشدار بالا
- بر روی جعبه، قفسه، کشو، سبد و یا هرگونه مخزن نگهداری داروهای با هشدار بالا اعم از داروخانه، ترالی اورژانس و اتاق درمان اورژانس، بخش‌ها و واحدهای بیمارستانی، باید برچسب قرمز رنگ الصاق شود.
- نام دارو و قدرت دارویی آن فرآورده باید بر روی برچسب قرمز رنگ درج شود.
- اطلاعات روی برچسب قرمز رنگ، باید با فونت متناسب با اندازه‌ی مخزن به گونه‌ای نوشته شود که از دور نیز قابل خواندن باشد.
- نوشته‌های روی برچسب قرمز رنگ، باید به رنگ مشکی و به زبان فارسی باشد.
- برچسب‌گذاری این داروها در داروخانه با نظارت داروساز مسئول فنی داروخانه و اجرای آن، توسط همین فرد و یا پرسنل تعیین شده از طرف ایشان انجام خواهد شد.
- برچسب‌گذاری این داروها در بخش‌های بیمارستانی، با نظارت سرپرستار و رئیس بخش و نحوه نگهداری و اجرای آن، توسط همین افراد و یا پرسنل تعیین شده از طرف آنها، انجام خواهد شد.
۱۲ قلم داروی تزریقی با هشدار بالا که الصاق برچسب یا لیبل هشدار بر آنها ضروری است:
- کلرید پتاسیم
- سولفات منیزیم
- بیکربنات سدیم
- گلوکونات کلسیم
- هایپرسالین
- لیدوکائین
- آتروپین
- اپی‌نفرین
- هپارین سدیم
- رتپلاز
- هالوپریدول
- پروپرانولول
این ۱۲ دارو، دارای بیشترین عوارض جدی ناشی از خطای دارویی در تمامی بیمارستان‌های کشور هستند.
ضوابط برچسب‌گذاری ۱۲ قلم دارو:
- نحوه برچسب‌گذاری و اندازه برچسب بر روی این داروها باید به صورتی باشد که مشخصات مندرج بر روی آمپول و یا ویال را نپوشانده و باعث مخدوش و ناخوانا شدن هیچ یک از مندرجات روی فرآورده نشود.
- برچسب هشدار داروهای مذکور باید به رنگ قرمز و فاقد هرگونه نوشته ازقبیل نام دارو و یا عبارت “داروی با هشدار بالا” و غیره باشد.
- برچسب داروها نباید به سهولت از بدنه آمپول یا ویال جدا شود و می‌بایست قابلیت چسبندگی مطلوبی داشته باشد.
جهت سفارش برچسب داروهای هشدار بالا می توانید از طریق راه های زیر با شرکت شمس نگار در ارتباط باشید:
تلفن: 02166924593
واتس اپ: 09129315807
وبسایت: www.ShamsNegar.com
اینستاگرام: shamsnegarasia@
دیدگاهتان را بنویسید