دستبند شناسایی بیمار، ابزار دقیق شناسایی

شمس نگار

20 آبان 1402

5 دقیقه دقیقه زمان برای مطالعه

5/5 - (7 امتیاز)

دستبند شناسایی بیمار، ابزار دقیق شناسایی در مراکز درمانی می باشد، مچ بند شناسایی که به اختصار مچ بند نامیده می شود، ابزاری دقیق و قابل اعتماد برای بیماران است و نیاز اساسی کل فعالیت پزشکی بیمارستان است.

استفاده صحیح از دستبند شناسایی می تواند به پرسنل پزشکی بالینی کمک کند تا بیماران را سریع و دقیق شناسایی کنند و به طور موثر از خطاهای پزشکی و حوادث پزشکی جلوگیری کند.

بر اساس یک نظرسنجی، میزان استفاده از مچ بند در بیماران بالینی عمدتاً به دلیل تنگ و نامناسب بودن مچ بند و عدم وجود آموزش کادر پزشکی، همچنان پایین است.

بنابراین، چگونگی بهبود علمی و مؤثر در چگونگی بستن مچ بندهای بیماران، یک مشکل فوری ایمنی پرستاری است که باید حل شود.

شناسایی دقیق کودکان، کلید تضمین ایمنی مصرف بالینی دارو و انجام تشخیص و درمان است و بستن مچ بند راه اصلی شناسایی کودکان است.

یک مطالعه علمی – تحقیقاتی برای بررسی مناسب بودن روش استفاده از مچ بند در مقایسه با روش سنتی انجام شد.

مواد و روش ها

260 کودک بستری در بیمارستان از مارس 2019 تا ژوئن 2021 به طور تصادفی در دو گروه کنترل و گروه مطالعه ( گروه مورد آزمایش) قرار گرفتند.

گروه کنترل از دستبند شناسایی سنتی استفاده کردند، در حالی که گروه دوم از مچ بند اصلاح شده استفاده کردند.

در این مطالعه سرعت تشخیص کادر پزشکی، وضوح دست خط مچ بند و بروز عوارض پوست در دو گروه مورد مطالعه واقع شد.

واکنش پوستی موضعی، میزان بسته شدن، بروز عوارض جانبی مرتبط با مچ بند، انطباق با هویت و رضایت خانواده بیماران با دستبند شناسایی بیمار مقایسه شد.

نتایج مطالعه

از نظر انطباق با احراز هویت، فراوانی عادی احراز هویت گروه مورد آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود.

میزان واکنش پوستی موضعی در گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل بود و وضعیت پوست در گروه آزمایش بهتر از گروه کنترل بود.

بروز عوارض جانبی در گروه مشاهده به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود.

نسبت موقعیت مچ بند، تشخیص فوری و خط واضح دست در گروه مشاهده به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل از نظر قرارگیری مچ بند، سرعت تشخیص، خط واضح دست و پوست بود.

رتبه بندی رضایت والدین از میزان پوشیدن کودکان و درمان آنها مقایسه شد. پس از مداخله، رضایت والدین از تشخیص و درمان در گروه مورد آزمایش 23/89 درصد بود که به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل (23/79 درصد) بود.

نمره میزان بسته شدن در گروه مورد آزمایش به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود.

در صورت حصول اطمینان از انطباق صحیح مچبند با کودکان و اطفال ، می تواند میزان خطای تشخیص و درمان کاهش یابد ، انتخاب مناسب دستبند را افزایش دهد، کارایی کاری پزشکان و درمانگران را افزایش دهد و در نهایت رضایت از تشخیص و درمان افزایش یابد.